Wat kan een mens toch veel los te laten hebben!

Bomen doen daar volgens mij niet zo moeilijk over! Zo in de herfst halen ze de voeding, energie uit hun bladeren terug in hun kern en hup daar dwarrelt weer een blad naar beneden. Een beetje storm en de boom kan ineens kaal zijn.

Ik voel mij momenteel haast een boom in loslaat processen:
Mijn oudste dochter is onlangs begonnen met de oceanen te bevaren - loslaten
Mijn zoon is onlangs in Groningen op kamers gegaan - loslaten
Marike en ik gaan verhuizen naar een andere plek - loslaten
Ik ga daarom werken op 2 nieuwe locaties - loslaten
Ik ga van heul groot naar relatief heel klein wonen, zoveel dierbare spullen - loslaten
Mijn haar denkt soms dat het bladeren zijn - loslaten
Mijn lichaam veranderd tijdens het ouder worden - loslaten

Het is een constante beweging die de laatste weken meer is dan anders. Herken je dat? Heb jij dat in deze tijd ook?
Jaa, herfst hé!
​
Hoe doe je dat? Loslaten wat dierbaar is. Dat vraagt om wat meer woorden. Vandaag wil ik het in dat kader hebben over vertrouwen. Over hoe vertrouwen kan bijdragen in loslaten. Vertrouwen hebben in het leven, dat het leven goed is, ook als het niet altijd zo lijkt. Vertrouwen is een stromende energie. Wat als er geen vertrouwen is? Dan is er angst en is de energie gestagneerd.

Ken je dat? Angst? Ik wel! angst voor vanalles, voor loslaten , veranderingen, hoofd boven het maaiveld uitsteken, spreken in het openbaar hoe vaak ik het ook doe enzo. En de angst ervaar ik steeds minder vaak omdat ik geleerd heb hoe ik mijzelf kan ondersteunen zodat ik weer in vertrouwen kom. In Zelfbevestiging. 
​
Hoe doe ik dat, vanuit angst weer in vertrouwen komen?
Ik steun mezelf, ben mild voor mezelf, doe datgene wat goed voor mij is, waarvan ik, uit ervaring weet dat het helpt, ik vraag om hulp, om een luisterend oor, ik geef mezelf even vrij om te lummelen en te voelen, aanwezig te zijn in de angst. Een soort van nieuwsgierig te zijn naar wie ben jij, angst!? Nieuwsgierigheid opent. 

En als dat niet kan of werkt? Als de angst maakt dat ik in een dikke vette freeze zit? Hmmm dan is mezelf steunen de kleinste stap die ik kan zetten. Ik kan een ander vragen om mij te steunen. Wil je er even voor me zijn?
Dat kan in taal en ook in aanraking.
Wij steunen elkaar door elkaar en onszelf op een specifieke manier aan te raken. Niets moeilijks aan. Een hele eenvoudige aanraking. En fijn dat dat is als ik mezelf toesta mijzelf steun te geven of om steun aan te nemen. Met aandacht. Hmmmm. Ken je dat? Dat iemand er voor je is als je angstig bent en dat dat helpt? Als je het kan toelaten?
Een steunende aanraking die je als het ware laat voelen dat de ander vertrouwen in je heeft. Dat jij het wel zelf kan, op je eigen manier en je eigen tijd. Dat geeft vertrouwen waardoor je het vertrouwen in jezelf weer kan voelen. Angst transformeert naar vertrouwen. 
Angst en vertrouwen liggen heel dus dicht bij elkaar. 2 Zijden van dezelfde medaille. De ene is gestagneerde energie en de andere is dezelfde energie maar dan stromend.

Dusz: Steunen transformeert angst naar vertrouwen!
​Steunen is 1 van de 6 aanrakingen uit de workshops die Bart en ik samen geven.
Tijdens een 1 daagse of meerdaagse met je partner krijg je onder andere deze aanraking aangereikt.
De 1 daagse is voor professionals, aanrakers en niet zo aanrakerige types, ouders, leerkrachten, zorgverleners, geïnteresseerden, yogadocenten, traumatherapeuten, healers. Kortom, voor iedereen.
Tijdens de meerdaagse onderzoek en ontdek je met je partner deze aanraking samen met 5 andere aanrakingen hoe je in het dagelijkse elkaar kan helpen als de 1 vast zit in een emotie en graag weer wil stromen. Het maakt niet uit of je nog maar kort samen bent, heeel erg lang samen bent of iets daartussen.
Het werkt.

Ik begon met te schrijven over loslaten! Ga ik het vervolgens over angst, vertrouwen en steunen hebben... Er is ook een aanraking voor loslaten! Die komt tijdens de workshops ook uitgebreid langs gedwarreld... 
​
Dank voor je aandacht, voor het lezen en ook erg fijn als je wilt reageren of dit wilt delen.
Fijne herfst,
Heidi

In de relatie met jouw partner en in de samenwerking met collega’s heb je altijd te maken met een balans van geven en nemen. Als je meer geeft dan neemt, voel je je soms ‘gebruikt’. En als je meer krijgt dan je terug kan doen, voel je dat je in het krijt staat. Dat is ook geen prettig gevoel. Het zou natuurlijk goed zijn om het daar samen over te hebben maar vaak gebeurt dat niet. Omdat het geleidelijk is ontstaan en/of omdat je niet weet hoe je dit rustig bespreekbaar kan maken. In dit artikel reik ik je een prachtig overzicht aan om te bekijken hoe dat bij jullie zit.
 
Balans van geven en nemen
De mate waarin je in een relatie een evenwicht vindt in het geven en nemen is van cruciaal belang. Dit heeft Bert Hellinger, de grondlegger van het systemisch werk en familieopstellingen, ontdekt. Hij formuleerde drie grondprincipes die een natuurlijk systeem kenmerken en de balans van geven en nemen is er één van. Het gaat bijvoorbeeld om een balans in hoeveel geld je ieder inbrengt in een gezin maar ook hoeveel je voor de kinderen zorgt, het huishouden doet en de tuin onderhoudt. Maar ook op het werk waarbij jij misschien altijd de notulen maakt en koffie haalt en jouw collega niets doet. Dat alles samen vormt een balans die vaak onuitgesproken blijft. Een balans die – als zij structureel uit evenwicht raakt – voor een duurzame ontwrichting kan zorgen.
Het is zinvol om tijdig aan de bel te trekken. Om goed voor jezelf te zorgen en te onderzoeken wat er precies tussen jullie gebeurt. Daarvoor kun je de ‘Wheel of Consent’ gebruiken.

​Wheel of Consent
In het Nederlands wordt dit het wiel van overeenstemming genoemd. Ik houd het bij de Wheel of Consent en kort het af als WoC. Het is bedacht door Betty Martin. Recent heeft zij hier ook een boek over gepubliceerd. In Nederland is Marielle Spronck een van de trainers die workshops organiseert over de WoC. Die raad ik aan omdat het oefenen met de WoC de sleutel is tot een gezonde toepassing ervan. Alleen het lezen van het boek gaat je niet zoveel opleveren. Maar wat is de WoC nou eigenlijk?
 
Kwadranten
In de WoC worden vier kwadranten benoemd. Het gaat niet alleen over geven en nemen maar over:

1. Dienen (geven wat de ander vraagt)
2. Nemen (iets doen voor je eigen plezier/genot)
3. Toestaan (dat iemand iets van jou neemt)
4. Aannemen (van iets dat een ander voor je doet)

Als je deze termen ziet dan kan je je vast voorstellen dat je zo je voorkeuren hebt. Dat jouw partner ook voorkeuren heeft voor een of meerdere kwadranten en dat je samen in een patroon kan komen te zitten. De een ‘dient’ door altijd te koken en de ander ‘neemt’ makkelijk door vaak een weekendje weg te gaan.
 
Overeenstemming
De WoC gaat over consent, overeenstemming. Dat je een manier vindt om het eens te worden over dat wat je geeft, wilt ontvangen, neemt van de ander en toestaat. Dat je helder bent en dat de ander weet waar jouw wensen en grenzen liggen. In een workshop over de WoC ben je dit vooral aan het oefenen. Allerlei opdrachten om te onderzoeken hoe je zoiets zegt. En hoe het voelt als je echt mag nemen van de ander. Of als je precies doet wat de ander vraagt.
Het maken van afspraken hierover bestaat uit een paar ingrediënten:

• De één spreekt heel duidelijk uit wat hij/zij wil (bij nemen en aannemen);
• Ook zegt hij/zij voor hoe lang, gedurende hoeveel tijd;
• De ander zegt of hij/zij dit wil toestaan of geven;
• De ander geeft aan als er grenzen zijn waar de één rekening mee moet houden;
• De ander belooft dat hij/zij aan de bel zal trekken als het niet meer oké voelt.
• De één houdt zich aan deze grenzen en stopt als er aan de bel wordt getrokken. De afspraak stopt als de tijd voorbij is.

 
Meer weten
Als je hier meer over wilt weten raad ik je aan om een aantal video's van Betty Martin te bekijken. In de meerdaagse voor relaties over de zes aanrakingen gebruiken we de WoC als referentiekader. En soms doen we oefeningen uit de koker van Betty Martin om de helderheid over aanraking te vergroten.

​Bart